نكته دوازدهم: تاثیر نماز بر بیماریهای اپیدمیك ( همه گیر )
آنتونی بارنت (17) می نویسد : عادت به استحمام كه در عصر جدید در مغرب زمین متداول شده است شاید در پیشگیری از بیماریها همان اندازه موثر بوده است كه مراقبت از منابع آب اثر داشته است . در سال 42 وقتی كه از یك كارگز معدن در لانكاشایر” می پرسند ، كارگران زغال كش هر چند وقت یكبار بدن خود را می شویند ؟ او جواب می دهد : آنها هیچوقت بدن خود را نمی شویند !؟! من هم هیچوقت بدن خود را نمی شویم ، پیراهن من چرك بدنم را پاك می كند …!؟
و از آن گویاتر ، یاداشتهای روزانه دریاسالار ساموئل پپیز ” است كه با شادی درباره پیدا كردن بیست شپش در یك شب ، در موهای سر خود نوشته است . روزهای روز بود كه این اندازه نداشتم ، بنابراین امشب با رضای خاطر فراوان به رختخواب رفتم !؟!
گفته های این نویسنده آمریكایی نشانگر این موضوع است كه غرب به ظاهر متمدن ، تا گذشته نه چندان دور ، به اهمیت استحمام و دوری از كثافات در پیشگیری از بیماریها ناآگاه بوده است و شاهد این مدعا نیز بروز اپیدمی های بزرگ بیماریهایی مانند تیفوس ” است كه در قرن اخیر به علت عدم رعایت نظافت شخصی به مرگ و میرهای وحشتناك و نابودی انسانهای بسیاری منتهی شده است .در حالیكه تاریخ مسلمانان بندرت شاهد اپیدمی های اینچنین مرگبار حتی در قرنهای دور بوده است . اما حدث اكبر ” در مبانی فقهی شیعه به مواردی مانند جنابت و حیض و … اطلاق می شود كه مانعی برای اقامه نماز صحیح به حساب می آیند و غسل ” بعنوان برطرف كننده حدث اكبر از واجبات نماز در این قبیل موارد به حساب می آید .
علاوه بر غسل های واجب در مكتب شیعه موارد متعددی از غسل های مستحب می توان سراغ گرفت () كه در مجموع مثلا در طول یك هفته ، غسل های متوالی ( اعم از واجب یا مستحب ) توسط یك مسلمان معتقد نمازگزار بوقوع می پیوندد .
به این ترتیب روشن است كه سر نهادن به فرمان غسل ، كه عمدتا برای اقامه صحیح نماز صورت می پذیرد ، در بعد نظافت شخصی از اپیدمی شدن برخی بیماریها مانند گال و تیفوس ” و در بعد نظافت عمومی ( یعنی اطاعت همه اعضای جامعه اسلامی از آن ) از اپیدمی شدن برخی بیماریهای دیگر مانند طاعون ” جلوگیری می كند .
چهل نکته پزشکی پیرامون نماز...نکته سیزدهم
كه , ,، ,” ,های ,غسل ,است كه ,بوده است ,كه در ,غسل های ,خود را
درباره این سایت